وقتی که قالیباف، نخ ها و خامه ها را مطابق با نقشه، روی تار و پود دار قالی گره می زند، ادامه نخ را با کاردک و چاقو می برد، اما هنوز هم یک تا دو سانتی متر از نخ گره باقی مانده که باید با قیچی کوتاه شود. معمولاً در پایان بافتن هر رج (سطر، ردیف) از فرش، و بعد از کوبیدن گره ها به کمک دفتین، نخ های اضافی را با قیچی کوتاه می کنند. با چیدن نخ ها هم فرش تمیز و پرزها کوتاه می شود و هم سطح صاف و یکنواختی در فرش ایجاد می شود.
قیچی هم، مانند چاقو در قالیبافی دو نوع است:
1- قیچی اصفهانی 2- قیچی ترکی
1-قیچی فارسی یا اصفهانی: این قیچی بر روی تیغه های خود، دو لبه دارد که ارتفاع این لبه ها متناسب با انواع پرزها متفاوت است. این لبه و ضخامت ایجاد شده معمولاً بین 3 تا 10 سانتی متر متغیر است. برای راحتی کار دسته قیچی با کمی زاویه، بالاتر از سطح تیغه ها قرار دارد.
2-قیچی ترکی: این نوع قیچی شبیه قیچی های معمولی است. البته با این تفاوت که در این نوع قیچی، دسته با کمی انحنا بالاتر از تیغه ها قرار دارد که همین مسأله باعث آسان شدن کار می شود.
علاوه بر دو نوع بالا، بعضی قالیباف ها از همان قیچی های معمولی استفاده می کنند. البته برای راحتی کار بهتر است به یکی از لبه های قیچی، تیغه ای لحیم شود.
همچنین علاوه بر قیچی های دستی و این شیوه برای کوتاه کردن نخ ها، روش دیگری هم وجود دارد. در بعضی مناطق بافندگان پرزهای اضافی را قیچی نمی کنند و بعد از کامل شدن فرش با قیچی برقی همزمان تمام سطح فرش را قیچی می کنند.
برای آشنایی بهتر با این ابزار به تصاویر دقت کنید.
