آینه چیزی است که در آن خود را می بینیم. آینه چیزی است که در آن، چیزی را که بر تن داریم، می بینیم. آینه نعمت هایی را که خدا به ما داده است، نشان می دهد.
من خود را در آینه می بینم که زیبا هستم. چشم های قهوه ای ام را و موهایم را که به رنگ مشکی است، می بینم. بینی خود را و دهان و زبانی را که یکی از نعمت های خداست و با آن حرف می زنم، می بینم.
بارها وقتی خوشحال هستم، شادی خود و زمانی که غمگین هستم، گریه ی خود را می بینم. قدّی را می بینم که با گذشت زمان، بلندتر می شود و لباس هایی را که با گذشت زمان، کوتاه تر می شوند. سری را می بینم که در آن آرزوهای زیادی وجود دارد.
