در آفرینش انگشتان انسان بیندیش و ببین چگونه خداوند مهربان آن ها را بزرگ و محکم آفریده است ؛ تا به وسیلۀ آن ها انسان بتواند اشیا را بگیرد و کار کند .
خدایی که به انسان انگشت داده ، به گوشت خواران پنجه های لطیف و فشرده با انگشتان کوچک و چنگال داده است ؛ تا بتوانند شکار کنند. به علف خواران هم سُم داده است . سُم بعضی ازعلف خواران شکاف دارد. این شکاف ها به آنها کمک می کند در زمین های سفت و محکم حرکت کنند . سم بعضی از علف خواران هم گرد است و وسط آن نیز مثل کف پای انسان ، گود آفریده شده که به آنها کمک می کند برای سواری و باربری مفید باشند. اگر به انسان پنجه های بزرگ و انگشتان ظریف داده نمی شد ، یا اگر به حیوان درنده چنگال و یا به حیوان علف خوار سُم داده نمی شد ، زندگی آنها مختل می شد.
• چه می شد اگر گوسفندی دارای دندان های تیز و برنده بود ؟
• چه می شد اگر گاو دارای پنجه های لطیف و چنگال بود ؟