وقتی به آسمان بالای سرمان نگاه می کنیم، هزاران ستاره می بینیم که به پایین نورافشانی می کنند، اما آنها نور ثابتی ندارند. همه آنها (به جز سیارات) چشمک می زنند، یا درخشش آنها مدام تغییر می کند. در واقع آنها به طور ثابت می درخشند. اما وقتی پرتو نورشان از جریان های هوا در جّو زمین می گذرد، بارها از مسیرش منحرف می شود. مقداری از نور به ما می رسد و مقداری منحرف می شود، به همین سبب از نظر ما در زمین، ستاره ها چشمک می زنند اما در فضا این طور دیده نمی شوند.