حسین بهزاد استاد مشهور و بزرگ مینیاتور معاصر متولد سال 1273 خورشیدی است. پدرش نقاش و قلمدان ساز بود و به مرض وبا درگذشت. بهزاد پس از کمال الدین بهزاد هراتی، بزرگترین استاد مینیاتور است، او توانست سبک مغولی مینیاتور که در ایران رایج شده بود و تمام آداب و احوال مغول را ترویج می کرد تغییر دهد و شکل‌های ایرانی را وارد مینیاتور کند.
بهزاد هفده نمایشگاه در داخل و خارج کشور برگزار کرد و چندین جایزه و مدال گرفت. هنرمندان ایرانی و خارجی به علت هنر و اخلاق انسانی اش بسیار او را دوست داشتند. مرحوم ملک الشعرا بهار نیز در مدح او شعر سرود.
او در مدت زندگی خود قریب ۴۰۰ کار هنری به وجود آورد که بعضی از مشهورترین آنها عبارت‌اند از: قحطی، بهرام و گل اندام که به سبک مینیاتور است، خزان جوانی، دختر رز، کشتن رستم دیو سفید را، خیال، ابوعلی سینا، شب قدر حافظ، رودکی، صورت شمس تبریزی و مولانا جلال الدین رومی، ابریق مرا شکستی. فتح بابل یکی از بهترین کارهای اوست که در آن پیروزی کوروش بر بابل و آزادی بردگان نشان داده شده است. بهزاد دارای شهرت جهانی بود، او هنر مینیاتور را به اوج خود رساند.