پيامبر (ص) در عروسى زهرا (س) يك دست پيراهن نو به زهرا داده بود تا در شب عروسى بپوشد، هنگامى كه فاطمه به خانه‏ى زفاف رفت، بر سجاده ‏ى عبادت خود نشسته بود و با خدا مناجات مى ‏كرد، ناگاه مستمندى به در خانه‏ى فاطمه آمد و با صداى بلند گفت: «از در خانه‏ى نبوت يك پيراهن كهنه مى ‏خواهم».
فاطمه (س) در آن وقت دو پيراهن داشت، يكى كهنه و ديگرى نو، خواست پيراهن كهنه را طبق تقاضاى فقير، به او بدهد، ناگاه به ياد اين آيه (92 آل‏عمران) افتاد كه مى ‏فرمايد: «هرگز به حقيقت نيكوكارى نمى ‏رسيد مگر آنچه را دوست داريد انفاق كنيد».
حضرت زهرا (س) كه مى‏دانست پيراهن نو را بيشتر دوست دارد، به اين آيه عمل كرد و پيراهن نو را به فقير داد. فرداى آن شب هنگامى كه پيامبر (ص) كهنه را در تن او ديد. پرسيد: «چرا پيراهن نو را نپوشيده‏ اى؟ حضرت زهرا (س) عرض كرد: آن را به فقير دادم.
پيامبر (ص) فرمود: «اگر پيراهن نو را براى شوهرت مى ‏پوشيدى بهتر و مناسبتر بود».
فاطمه (س) عرض كرد: اين روش را از شما آموخته ‏ام، در آن هنگام كه مادرم خديجه همسر شما گرديد، همه‏ى اموال خود را در راه شما به تهیدستان بخشيد، كار به جايى رسيد كه فقيرى به در خانه‏ ى شما آمد و تقاضاى لباس كرد، در خانه لباسى وجود نداشت، شما پيراهن خود را از تن بيرون آورده و به او دادى، از اين رو اين آيه (29/ اسراء) نازل شد: «و بيش از حد دستت را مگشا تا مورد سرزنش قرار گيرى و از کار فرومانى».
پيامبر (ص) تحت تأثير محبت ها و خلوص دخترش زهرا (س) قرار گرفت، قطره‏ هاى اشك از چشمانش سرازير شد، فاطمه (س) را به نشانه‏ى محبت به سينه‏ اش چسبانيد. [1]


*** سالروز ازدواج فرخنده و اسمانی حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) و روز ملی ازدواح مبارک باد ***