با برنامه زندگی کنید.. از چیزی نترسید (1)
در فصل امتحانات یا برای موفقیت در کنکور با برنامه درس می خوانیم. پس چرا برای زندگی مان برنامه ریزی نکنیم.
شما در موقعیت و سنی قرار دارید که هیچ چیز به اندازه برنامه ریزی و تعیین اهداف نمی تواند مسیر موفقیت را برایتان هموار کند. برای اینکه بتواند اهداف را اولویت بندی کنید فقط به یک کاغذ و قلم احتیاج دارید. شروع به نوشتن کنید. بدون اینکه به چیزی فکر کنید و به ذهن تان جهت دهید، بنویسید. از بین نوشته ها می توانید آرزوهایتان را پیدا کنید. از بین آرزوها می توانید آنها را اولویت بندی کنید و از بین اولویت ها می توانید اهداف "خیلی مهم و مهم" زندگی تان را پیدا کنید. علاوه بر این می توانید تشخیص دهید که کدام هدف کوتاه مدت و کدام بلند مدت است. برای رسیدن به کدام هدف تلاش کمتر و برای کدام هدف تلاش بیشتری نیاز دارید.
برای اینکه بهتر بتوانید برنامه ریزی کنید، به یکی از اهدافی که در سال های گذشته داشته و به آن رسیده اید فکر کنید. مسیری را که برای رسیدن به ان طی کرده اید به ذهن بیاورید. این هدف هر چیزی می تواند باشد، پس به دنبال چیز عجیبت و غریبی نباشید. شاید مثلاً یکی از اهداف داشتن یک دوچرخه خاص بوده است. برای اینکه به این هدف برسید چه کرده اید؟ چه موانعی بر سر راه بوده؟ امروز که به این هدف تان رسیده اید چه حسی دارید، به چه فکر می کنید؟!
داشتن یک دوچرخه یکی از آرزوها و اهداف کوتاه مدتی است که بسیاری از ما آن را داشته ایم یا داریم. اگر خوب به راهی که برای رسیدن به این آرزو طی کرده اید، فکر کنید می بینید در این مسیر هم شکست بوده هم موفقیت. پس برای رسیدن به اهداف تان اول برنامه ریزی و تعیین هدف کنید؛ دوم مسیری را که باید طی کنید، در نظر بگیرید و سوم اینکه نه از شکست بترسید و نه از موفقیت.
بله... درست خواندید، خیلی از ما از موفقیت هم می ترسیم برای همین همیشه در جا می زنیم. اگر به آدم های اطراف مان دقت کنیم یا پای صحبت های شان بنشینیم می فهمیم که خیلی از افرادی که همیشه معمولی زندگی کرده اند و موفقیت خاصی نداشته اید؛ علاوه بر اینکه در زندگی شان هدف و برنامه نداشته اند؛ از تغییر هم می ترسیده اند. مثلاً می ترسیدند که به موقعیت بهتری برسند و موقعیت فعلی را از دست بدهند. آنها از موقعیت جدید فرار کرده اند، حتی با اینکه موقعیت جدید یک موفقیت بزرگ بوده است. تعجب نکنید، خیلی ها از موفقیت می ترسند. خودشان را باور ندارند.
دوستان عزیز... خداوند در وجود ما استعدادها و توانایی های بی شماری قرار داده، پس کاملاً بی مورد است که بترسیم از اینکه مثلاً در شغل مان پیشرفت کنیم. فرض کنید که در یکی از اعضای خانواده شما سال هاست آرزو دارد مغازه ای بزرگ تر و مجهزتر داشته باشد و در شغل خود پیشرفت کند اما می ترسد از اینکه نتواند مغازه بزرگتر و مجهزتر را که مطمئناً باید کارمندان بیشتری هم داشته باشد؛ اداره کند. پس چه می کند؟؟؟ در جا می زند و به همان چیزی که دارد راضی و قانع می شود.
و این یک اشتباه بسیار بزرگ است.
مطمئناً شروع هر کاری سختی هایی دارد، اما این سختی ها نباید مانع شود که ما از ادامه مسیر منصرف شویم. همین سختی ها هستند که شخصیت ما را می سازد. اصلاً قرار نیست همیشه به موفقیت برسیم، گاهی باید شکست بخوریم. اگر شکست نخوریم نمی توانیم اشتباهاتمان را بشناسیم.
شما در موقعیت و سنی قرار دارید که هیچ چیز به اندازه برنامه ریزی و تعیین اهداف نمی تواند مسیر موفقیت را برایتان هموار کند. برای اینکه بتواند اهداف را اولویت بندی کنید فقط به یک کاغذ و قلم احتیاج دارید. شروع به نوشتن کنید. بدون اینکه به چیزی فکر کنید و به ذهن تان جهت دهید، بنویسید. از بین نوشته ها می توانید آرزوهایتان را پیدا کنید. از بین آرزوها می توانید آنها را اولویت بندی کنید و از بین اولویت ها می توانید اهداف "خیلی مهم و مهم" زندگی تان را پیدا کنید. علاوه بر این می توانید تشخیص دهید که کدام هدف کوتاه مدت و کدام بلند مدت است. برای رسیدن به کدام هدف تلاش کمتر و برای کدام هدف تلاش بیشتری نیاز دارید.
برای اینکه بهتر بتوانید برنامه ریزی کنید، به یکی از اهدافی که در سال های گذشته داشته و به آن رسیده اید فکر کنید. مسیری را که برای رسیدن به ان طی کرده اید به ذهن بیاورید. این هدف هر چیزی می تواند باشد، پس به دنبال چیز عجیبت و غریبی نباشید. شاید مثلاً یکی از اهداف داشتن یک دوچرخه خاص بوده است. برای اینکه به این هدف برسید چه کرده اید؟ چه موانعی بر سر راه بوده؟ امروز که به این هدف تان رسیده اید چه حسی دارید، به چه فکر می کنید؟!
داشتن یک دوچرخه یکی از آرزوها و اهداف کوتاه مدتی است که بسیاری از ما آن را داشته ایم یا داریم. اگر خوب به راهی که برای رسیدن به این آرزو طی کرده اید، فکر کنید می بینید در این مسیر هم شکست بوده هم موفقیت. پس برای رسیدن به اهداف تان اول برنامه ریزی و تعیین هدف کنید؛ دوم مسیری را که باید طی کنید، در نظر بگیرید و سوم اینکه نه از شکست بترسید و نه از موفقیت.
بله... درست خواندید، خیلی از ما از موفقیت هم می ترسیم برای همین همیشه در جا می زنیم. اگر به آدم های اطراف مان دقت کنیم یا پای صحبت های شان بنشینیم می فهمیم که خیلی از افرادی که همیشه معمولی زندگی کرده اند و موفقیت خاصی نداشته اید؛ علاوه بر اینکه در زندگی شان هدف و برنامه نداشته اند؛ از تغییر هم می ترسیده اند. مثلاً می ترسیدند که به موقعیت بهتری برسند و موقعیت فعلی را از دست بدهند. آنها از موقعیت جدید فرار کرده اند، حتی با اینکه موقعیت جدید یک موفقیت بزرگ بوده است. تعجب نکنید، خیلی ها از موفقیت می ترسند. خودشان را باور ندارند.
دوستان عزیز... خداوند در وجود ما استعدادها و توانایی های بی شماری قرار داده، پس کاملاً بی مورد است که بترسیم از اینکه مثلاً در شغل مان پیشرفت کنیم. فرض کنید که در یکی از اعضای خانواده شما سال هاست آرزو دارد مغازه ای بزرگ تر و مجهزتر داشته باشد و در شغل خود پیشرفت کند اما می ترسد از اینکه نتواند مغازه بزرگتر و مجهزتر را که مطمئناً باید کارمندان بیشتری هم داشته باشد؛ اداره کند. پس چه می کند؟؟؟ در جا می زند و به همان چیزی که دارد راضی و قانع می شود.
و این یک اشتباه بسیار بزرگ است.
مطمئناً شروع هر کاری سختی هایی دارد، اما این سختی ها نباید مانع شود که ما از ادامه مسیر منصرف شویم. همین سختی ها هستند که شخصیت ما را می سازد. اصلاً قرار نیست همیشه به موفقیت برسیم، گاهی باید شکست بخوریم. اگر شکست نخوریم نمی توانیم اشتباهاتمان را بشناسیم.
ثبت نظر
