آغاز امامت امام زمان (عج)
امام حسن عسکری (ع) در زمان حیات خود نمی توانستند مانند امامان دیگر جانشین بعد از خود را تعیین کنند چون دشمنان ایشان قصد داشتند امام بعدی را تا قبل از شهادت ایشان به قتل برسانند. بنابراین امام حسن عسکری به طور مخفیانه ازدواج کردند و کسی هم به غیر از نزدیکان ایشان از تولد فرزندانشان اطلاعی نداشت و به همین دلیل همه فکر می کردند که امامت بعد از امام حسن عسکری پایان می پذیرد. امام حسن عسکری قبل از شهادتشان به یکی از نزدیکان خود به نام « ابوالادیان» نشانه هایی از امام بعدی را داده و فرموده بودند هر کس که مرا غسل و کفن دهد و بر جنازه من نماز بخواند و بگوید در کیسه چیست، امام بعدی است. پانزده روز بعد از این، امام به شهادت می رسند و «جعفر» برادر ایشان ادعای امامت می کند. وقتی که می خواستند بر پیکر امام نماز بخوانند جعفر آماده نماز خواندن می شود که ناگهان کودکی زیبارو و نورانی وارد می شود و به جعفر می گوید: «عموجان اجازه دهید من نماز را بخوانم که من بر این کار شایسته ترم.» بعد از نماز تعدادی از مسلمانان که خبر شهادت امام را شنیده بودند از قم می رسند و برای اطمینان از اینکه امام بعدی کیست، از جعفر سؤال می کنند که بگو «نامه هایی که همراه مان داریم از چه کسانی است و چه مقدار سکه و . . . در کیسه است؟» و جعفر به آنها پاسخ می دهد که از غیب اطلاعی ندارد. در همین لحظه خادم امام مهدی (ع) می آید و پاسخ سؤال اهالی قم را می دهد و آنها نیز نامه ها و کیسه ای که همراه داشتند را به خادم می دهند و می گویند هر کس توانسته پاسخ سؤال ما را بدهد، همان امام بعدی است. و اینگونه شد که همه دانستند امامت تمام نشده و امام به خاطر وجود دشمنان غایب هستند، چون معتمد عباسی بعد از شنیدن این ماجرا هر چه خانه امام حسن عسکری را گشت و نزدیکان و افراد خانواده ایشان را زیر نظر گرفت نتوانست کودک مورد نظر را پیدا کند.
بله آن کودک امام مهدی (ع) بودند که بعد از شهادت پدرشان (8 ربیع الاول سال 260 هجری قمری) در سن 5 سالگی به امامت رسیدند و برای در امان ماندن از دشمنان و برای اینکه امامت به پایان نرسد و انسان های دیگر در تمام دوره ها امام و پیشوا داشته باشند، از نظرها غایب شدند. امامت امام زمان از روز نهم ربیع الاول سال 260 هجری قمری آغاز شده و مسلمانان هر سال این روز را جشن می گیرند.
به امید روزی که امام مهدی (عج) ظهور کنند و در کنار خودشان این روز بزرگ را جشن بگیریم.
آمین.
اللهم عجل لولیک الفرج.