نعنا یا نعناع با نام علمی Mentha یکی از گیاهان دولپه ای و گلدار است. این گیاهان به صورت های مختلف استفاده می شود و خواص غذایی و دارویی دارد. از نظر شکل و خواص شباهت زیادی به «پونه» دارد اما مهم ترین تفاوتش آن است که رنگ تیره تر و کرک کمتری نسبت به پونه و البته عطر ملایم تری نیز دارد. ریشه ی نعنا هوایی و ساقه ی آن چهارگوش و ارغوانی رنگ (مایل به قرمز) است. برگ های نعناع نیز بیضی شکل است و کناره هایش بریدگی های عمیقی دارد. نعنا گیاهی گلدار است و معمولاً گل های قرمز، صورتی یا سفید رنگش در فاصله مرداد و شهریور و به صورت دسته ای در بلندترین نقطه ساقه رشد می کنند. نعنا معمولاً به صورت خودرو و وحشی رشد می کند. از برگ های نعنا می توان به صورت تازه یا خشک شده استفاده کرد. علاوه بر برگ می توان از روغن، عرق و اسانس نعنا نیز در مواد خوراکی یا به عنوان دارو استفاده کرد. نعنا عطر بسیار مطبوع دارد و در اسانس های خوراکی استفاده می شود مثلاً این گیاه را می توان یکی از قدیمی ترین طعم دهنده های آدامس ها و آبنبات ها معرفی کرد. نعنا را می توان برای درمان سوء هاضمه و سایر مشکلات گوارشی، بی خوابی و کم خوابی، سرفه، آلرژی ها، سیاتیک ، آرتروز ، رماتیسم، افسردگی، غلظت خون، پوست، سکسکه و رفع بوی بد دهان، گرمازدگی استفاده کرد. نعنا دارای انرژی، آب، کربوهیدرات، پروتئین، چربی، فیبر خوراکی، کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم، سدیم، ویتامین آ ( رتینول)، بتاکاروتن، نیاسین، ویتامین ث، ویتامین ب۱ و ویتامین ب۲ است. نعنا گونه ای مختلفی مانند نعنا قرمز، فلفلی، ژاپنی، آبی، زینتی، لیمویی، برگ چین دار و . . . است. در طب سنتی ایران طبع نعنا را گرم و خشک تشخیص داده اند به همین دلیل زمانی که شما مواد عذایی با طبع سرد را مصرف کرده اید می توانید از این گیاه (به شکل های مختلف) استفاده کنید. مثلاً اگر دقت کرده باشید یکی از تزئینات انواع آش ها نعنا یا اصطلاحاً نعنا داغ است. استفاده از نعنا علاوه بر طعم و عطر خوش باعث می شود اثر مواد طبع سرد استفاده شده در این غذاها از بین برود و معده اذیت نشود.