تربچه یکی از انواع سبزی هایی که به صورت خام مصرف می شود و طرفداران زیادی دارد. تربچه از دسته گیاهان گلدار و دولپه ای و از خانواده «شب بویان» است. این گیاه اولین بار قبل از زمان امپراطوری روم و در اروپا پرورش یافت و امروزه در سرتاسر جهان انواع مختلف آن کشت و مصرف می شود. تربچه جز آن دسته از گیاهانی است که ریشه ای است یعنی ریشه خوراکی دارد. البته برگ های این گیاه هم جز سبزیجات است و مواد مغذی بسیاری دارد.
تربچه به شکل و رنگ ‌های: گرد قرمز ، گرد ارغوانی، گرد سفید ، گرد بنفش ، گرد قرمز نوک سفید ، تربچه نیمه بلند قرمز ، نیمه بلند قرمز نوک سفید ، نیمه بلند ارغوانی ، نیمه بلند سفید ، تربچه بلند قرمز ، تربچه بلند سفید و بلند بنفش وجود دارد و ما بیشتر نوع گرد و قرمز آن را دیده و مصرف کرده ایم. برگ های تربچه زبر و کرکدار استو آهن زیادی دارد.
تربچه خواص زیادی از جمله ویتامین های ب۱،ب، ب3، ب۵، ب۶، ب۹ و ویتامین ث دارد. البته میزان ویتامین ث در ریشه و برگ های تربچه بیشتر از سایر ویتامین ها است. علاوه بر این تربچه خاصیت ضدسرطانی دارد و برای کبد و کیسه صفرا، قلب، کلیه، پوست، دستگاه گوارش و دستگاه تنفس مفید است.

*اگر دوست دارید با نحوه کاشت و نگهداری این سبزی خوشمزه در خانه آشنا شوید، بخش باغبانی را مطالعه کنید.*