امامزاده شاه زید

براساس تحقیقات انجام شده زید در دوره حکومت آل بویه در اصفهان، به این شهر مهاجرت کرده، تا سال 447 هجری قمری در این شهر مانده و در همان سال از دنیا رفته است. او را پس از مرگ در محله تلواسکان اصفهان که امروزه به نام «شاهزید» یا «هشت بهشت شرقی» شناخته می شود، دفن کرده اند. مقبره این امامزاده در دوره صفویه و در زمان سلطنت سلطان محمد خدا بنده (پدر شاه عباس) از شکل یک مقبره کوچک به امامزاده بزرگ تغییر کرده است. اما در دوره حکومت شاه سلیمان صفوی تزئینات کلی و کاشی کاری های گنبد صورت گرفته است. شبستان این امامزاده گنبددار است و ارتفاع گنبد کاشیکاری امامزاده از کف 12 متر می باشد. اما آنچه که شبستان این امامزاده را منحصر به فرد کرده نقاشی های دیواری آن است که وقایع مذهبی مختلف را نشان می دهد.
این نقاشی ها از دوره قاجار به جا مانده. در دوره های مختلف و با کمک سازمان های مربوط و اهالی محل، گنبد، شبستان، ضریح و نقاشی های دیواری مرمت و بازسازی شده است و در حال حاضر ضریح امامزاده از جنس طلا و نقره و سنگ قبر از جنس مرمر نفیس است. براساس کتیبه های موجود آخرین مرمت کاشیکاری های امامزاده در سال 1360 و نقاشی های دیواری در سال 1369صورت گرفته است.